Russian Divers 2

ในที่สุดก็ได้ขึ้นฝั่งอีกครั้งรู้สึกว่าคราวก่อนคงเหนื่อยอยู่เลยเขียนไม่ค่อยรู้เรื่องงั้นคราวนี้จะพยายามเขียนให้เป็นภาษามนุษย์มากขึ้น……

.

และแล้วการดำน้ำไดว์แรกก็มาถึงขณะทำการประกอบอุปกรณ์

นักดำน้ำหลายคนยังมีอาการเมาค้างให้เห็นอยู่

ข้าพเจ้าอดแปลกใจไม่ได้ว่าคนกลุ่มนี้ใช้ตะกั่วมากผิดปรกติ

ข้าพเจ้าพยายามเตือนให้นักดำน้ำในกลุ่มทำการตรวจสอบอุปกรณ์ให้แน่ใจว่าอยู่ในสภาพพร้อมก่อนลงน้ำ

.

แต่ก็ไม่มีใครสนใจเท่าใดนักเพราะว่าสื่อสารกันไม่รู้เรื่องแล้วยิ่งไปกว่านั้นก็คือ

ไม่มีใครที่สนใจที่จะฟังสักเท่าใหร่

.

โดยทั่วไปแล้วตะกั่ว 6 – 7 ก้อนก็น่าจะเพียงพอสำหรับคนรูปร่างปานกลางถึงใหญ่

(อัญชลี theOW ใช้แค่ 4 ก้อนก็จมจะตายห่าแล้ว)

.

แต่นักดำน้ำกลุ่มนี้ใช้ตะกั่วมากกว่า 10 ก้อน

แต่ที่แย่กว่านั้นก็คือ ตะกั่วมากขนาดนั้นหลายๆ คนยังจมไม่ลง

(ข้าพเจ้าไม่เชื่อว่าคนเหล่านี้เป็นผู้ดีเก่า เลยจมไม่ลง

แต่เป็นเพราะแม่งมันดำน้ำกันหมาไม่แดกเป็นอย่างยิ่งไม่เข้าใจจริงๆว่า พวกแม่งจบมากันได้ยังไง)

.

แน่นอนว่าหากทำการลอยตัวให้เป็นลบไม่ได้ การลงสู่ความลึกย่อมมีปัญหา

ธรรมดาเมื่อปล่อยลมออกจากชูชีพ นักดำน้ำก็จะจมลงโดยที่ไม่ต้องทำอะไรเลย

.

แต่อาจไม่ใช่สำหรับคนกลุ่มนี้…………….

.

คนที่ดำน้ำคงจะทราบดีว่าเวลาลงสู่ความลึกนั้น

แค่เอาลมออกจากชูชีพก็จะจมลงอย่างง่ายดายโดยที่ไม่ต้องทำอะไร

และการลงโดยปรกติจะคล้ายๆการลงลิพท์

คือขาลงก่อนแต่คนพวกนี้ทำอย่างไรก็ไม่จม

.

แทนที่จะเอาตะกั่วเพิ่มแล้วลงไปใหม่ หลายคนต้องลงน้ำอย่างตะเกียกตะกาย

ดูแล้วคล้ายกับฮิปโปขึ้นอืดตะกายน้ำ….แบบว่ามุดหน้าลงเอามือแหวกน้ำแล้วใช้ขาเตะให้ตัวจม…

.

โอจอร์จ ดูแล้วมันอนาถจริงๆแต่ก็ขอยอมรับว่าพวกมันดันทุรังจริงๆ ตะกายลงไปจนได้…………

.

จากนั้นเพียงชั่วอึดใจ ข้าพเจ้าเห็นวัตถุสีเงินบางอย่างพุ่งเฉียดหัวไปด้วยความเร็วสูง

.

ในวินาทีนั้นข้าพเจ้าไม่สามารถบอกได้ว่ามันคืออะไร

จึงเดาไปอาจไปว่ามันอาจเป็นปลาอินทรีย์ที่กำลังพุ่งไปล่าเหยื่อ

.

อีกชั่วอึดใจข้าพเจ้าก็ทราบคำตอบแล้วว่าวัตถุเมื่อครู่นั้นมันคืออะไร,

หลังจากที่วัตถุดังกล่าวได้พุ่งลงมาเฉียดกบาลข้าพเจ้าอีกครั้ง

คราวนี้มันมาเป็นฝูง…..

แต่มันหาใช่ฝูงปลาไม่

.

.

.

มันคือลูกตะกั่วบนบกลูกตะกั่วอาจส่งคนลงนรกได้ฉันใด

ใต้น้ำลูกตะกั่วก็สามารถส่งคนลงนรกได้ฉันนั้น

.

นักดำน้ำรัสเซียน (หลายคน) ทำตะกั่วหลุดที่ความลึกเกือบ 10เมตร

.

นักดำน้ำที่ไม่มีตะกั่วก็ไม่ต่างอะไรจากลูกโป่งที่ปล่อยขึ้นมาจากใต้น้ำ….

.

มัน พุ่ง ปรึ๊ด….ปรึ๊ด…..ปรึ๊ดราวกับอะไรสักอย่างที่ถูกกดดันมานาน

(กรูณาอย่าสงสับว่าทำไมหลายปรึ๊ด ไม่ใช่เพราะมันทำน้ำพุ่งหลายคน แต่คือ “มัน”พุ่งขึ้นมาหลายคน)

ข้าพเจ้าไม่รู้ว่าควรจะดีใจหรือเสียใจดีที่เมื่อขึ้นมาแล้วรู้ว่าพวกห่านี่พุ่งขึ้นมาแล้วไม่ตาย….

.

อุเหม่ มันน่าเจ็บใจเสียจริง

ความสงสัยของข้าพเจ้าที่ว่าตะกั่วมันหลุดออกมาได้อย่างไรก็กระจ่างขึ้น

เมื่อข้าพเจ้ารู้ว่าแทนทีจะใส่ตะกั่วที่ร้อยไว้กับเข็มขัด

คนเหล่านี้กลับเอาตะกั่วไปใส่ไว้ในชูชีพลม

.

มันคงจะไม่ผิดอะไรหากพวกเขาใส่ตะกั่วในช่องสำหรับตะกั่วที่มีไว้ในชูชีพลม

.

เขียนเพียงแค่นี้บางคนอาจเดาได้แล้วว่าคนที่พุ่งขึ้นมานั้นใส่ตะกั่วผิดช่อง

เสือกเอาตะกั่ว 10 กว่าก้อนไปใส่ไว้ที่ช่องเก็บดินสอ

.

….โอไม่นะ…

.

ถ้าพวกเขาลงน้ำแบบปรกติกระเป๋าเล็กที่มีปากกระเป๋าอยู่ด้านบน ก็อาจพอที่จะประคองตะกั่วได้บ้าง

แต่นี่แม่งเสือกเอาหัวลงก่อนตะกั่วแม่งก็ถึงได้ไหลออกจากกระเป๋า

นักดำน้ำซื้ออุปกรณ์ราคาเกินแสนแต่เสือกใช้กันไม่เป็น

.

ข้าพเจ้าไม่เข้าใจว่าพวกเขาคิดอย่างไรกับการใช้อุปกรณ์สำหรับการดำน้ำลึกในระดับเกิน 100 เมตร

.

มาใช้กับการดำน้ำในระดับความลึกที่ไม่เกิน 40 เมตร

..

.

……..ช่างเหมือนกับการเอายอดกระบี่มาหั่นผักเสียจริง…..

.

ข้าพเจ้าคงจะดีใจมากหากคนเหล่านั้นขึ้นเรือแล้วหยุดพักสักชั่วโมง

เพื่อทบทวนปัญหาแล้วค่อยกลับมาดำใหม่

.

แต่พวกเขาไม่เคยทำให้ข้าพเจ้ารู้สึกดีเลยสักวินาทีเดียว

พอขึ้นมาบนเรือแทนที่จะหยุดพัก พวกแม่งยัดตะกั่วใส่กระเป๋า (ช่องเดิม)

แล้วก็กระโดดลงน้ำทันที

.

….แม่งบ้าไปแล้วอะข้าพเจ้าจำต้องเลยตามเลย แล้วก็มีวัตถุก้อนเดิมๆ พุ่งเฉียดกบาลอีกรอบ…….

ควยแม่งวันนี้มันเป็นวันห่าอะไรของกูวะ

.

ข้าพเจ้าไม่ขึ้นไปแล้วเพราะชื่อแน่ว่าถึงขึ้นไปก็ไม่รู้ว่าจะเอาตะกั่วที่ไหนมายัดให้ไอ้พวกนี้แล้ว เสือทำตกน้ำหมดข้าพเจ้าและพวกที่เหลือยังทำการดำน้ำต่อไปแต่ก็เป็นไดว์สั้นๆเพราะพวกห่านี่ไม่ค่อยอึด พูดเป็นทางการหน่อยก็คือใช้อากาศเปลืองนี่อาจจะเป็นสิ่งเดียวที่ข้าพเจ้าชอบเกี่ยวกับนักดำน้ำกลุ่มนี้

.

(ต่อภาค 3)