ความสุขที่ถูกลืม

คนป่วยยังไม่ตาย
แล้วจะเศร้าไปใย
แม้นหากว่าจากไปแล้ว
ย่อมพ้นจากความทุกข์ทรมาน
แล้วจะเศร้าไปใย

คนเรายามทุกข์ใจ หาใช่ว่ามิอาจหาความสุขได้
คนเรายามสุขใจ หาใช่ว่าจะไม่มีความทุกข์
แม้นว่าทั้งสองจะเป็นสิ่งตรงข้าม

อยู่ที่ว่าเราเปิดใจยอมรับสภาพนั้น ณ เวลานั้น
ณ บริบทนั้น ได้มากแต่ไหน

เพราะทุกข์ หรือสุข อยู่ที่ใจเรานั่นเอง
.
.
.
คนตายหาใช่อยากให้เราเป็นทุกข์
เรายังจะต้องมีชีวิตอยู่
และอยู่อย่างมีชีวิต